Louis Braille (1809-1852) werd zelf blind op driejarige leeftijd. Op zijn vijftiende ontwikkelde hij een eenvoudige methode voor blinden en slechtzienden om te schrijven en lezen. In 1854, na zijn dood, werd het schrift officieel erkend. Ondertussen is het standaard in vele talen zoals in het Nederlands uiteraard, maar ook in Chinees, Arabisch en Hebreeuws bijvoorbeeld.
Louis Braille heeft het idee van een reliëf schrift waarschijnlijk gehaald bij een militaire toepassing. In het Franse leger bestond een geheime code die in het donker kon gelezen worden omwille van het reliëf. Op die manier konden boodschappen ’s nachts doorgegeven én gelezen worden. Braille heeft een veel eenvoudigere code ontwikkeld waarin ook cijfers en hoofdletters konden worden gebruikt.
Het Braille schrift is eigenlijk gebaseerd op één raster van 6 (2 op 3) puntjes waar er telkens maar enkele worden van gebruikt. In totaal heeft hij zo 63 mogelijke tekens. Hoe verder in het alfabet hoe ingewikkelder de combinaties. De letter W heeft een aparte combinatie vanwege niet zoveel gebruikt volgens Louis Braille.
Er bestaat ook een Braille steno versie, en ook versies voor muziek en wiskunde.
Braille is nu internationaal overal in gebruik en is gebaseerd op het Unified International Braille sinds 1878.
Vandaag wordt wereldwijd extra aandacht gegeven aan deze wonderlijke uitvinding.
Lees verder ook: